ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2549 ปริมาณน้ำฝนในพื้นที่เริ่มลดลงอย่างต่อเนื่อง ทำให้ชาวบ้านในพื้นที่พอจะคาดการณ์ได้ว่าในอนาคตอาจจะต้องเกิดปัญหาขาดแคลนน้ำในพื้นที่อย่างแน่นอน ผู้นำชุมชน ประชาชนตำบลแม่พูล หน่วยงานด้านการอนุรักษ์และรักษาทรัพยากรธรรมชาติสิ่งแวดล้อม จึงเกิดความตื่นตัวและต้องการที่จะแก้ปัญหาขาดแคลนน้ำให้กับชุมชน ใน ตำบลแม่พูล อำเภอลับแล จังหวัดอุตรดิตถ์ พบว่า การทำฝายชะลอน้ำเป็นวิธีที่จะช่วยเก็บกักน้ำไว้ใช้ในหน้าแล้งได้ อีกทั้งกิจกรรมสร้างฝายชะลอน้ำยังสามารถทำ ให้คนในชุมชมเกิดความร่วมแรงใจ จึงเป็นเรื่องที่สามารถทำ ได้โดยง่ายและไม่จำเป็นต้องลงทุนมากเกิน ทั้งยังช่วย เสริมสร้างความอุดมสมบูรณ์ให้กับผืนป่าตามแนวทางพระราชดำริของพระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร รัชกาลที่ 9
“ต้นน้ำ” เป็นป่าไม้ จุดเริ่มต้นแห่งความสำเร็จด้วย “ฝายชะลอน้ำ” จากจุดเริ่มต้นของการสร้างฝายเล็ก ๆ จนเกิดฝายหลายตัวในพื้นที่ตำบลแม่พูล ที่เกิดขึ้นจากความร่วมใจของทุกคน” เพราะ “น้ำ” คือสิ่งจำเป็นที่สุดสำหรับการดำรงชีพของมนุษย์
และความตอนหนึ่งใน พระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9 เรื่องทรัพยากรน้ำ “หลักสำคัญว่าต้องมีน้ำบริโภค น้ำใช้ น้ำเพื่อการเพาะปลูก เพราะว่าชีวิตอยู่ที่นั่น ถ้ามีน้ำ คนอยู่ได้ ถ้าไม่มีน้ำ คนอยู่ไม่ได้ ไม่มีไฟฟ้า คนอยู่ได้ แต่ถ้ามีไฟฟ้า ไม่มีน้ำ คนอยู่ไม่ได้”
โดยมีนายฤทธิชัย ขำคง ผู้ใหญ่บ้าน หมู่ที่ 7 บ้านผามูบ ตำบลแม่พูล อำเภอลับแล จังหวัดอุตรดิตถ์ ผู้นำชุมชน ประชาชนตำบลแม่พูล หน่วยงานด้านการอนุรักษ์และรักษาทรัพยากรธรรมชาติสิ่งแวดล้อมจัดกิจกรรมสร้างฝายชะลอน้ำ
เมื่อมีน้ำ ก็ต่อยอดด้วยการสร้าง เพื่อกักเก็บน้ำไว้ใช้ทำการเกษตร การสร้างฝาย ไม่ใช่เพียงช่วยรักษาแค่สิ่งแวดล้อมเท่านั้น แต่ยังส่งผลให้ชุมชนเกิดการพัฒนาสู่การมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นอย่างเป็นรูปธรรม อย่างแท้จริง
ผลสำเร็จที่เกิดขึ้นส่งผลให้ชุมชน ตำบลแม่พูล อำเภอลับแล จังหวัดอุตรดิตถ์ เกิดการพัฒนาสู่การมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น มีผลผลิตเพิ่ม มีรายได้สูงขึ้น เกิดความเข้มแข็ง และพึ่งพาตนเองอย่างยั่งยืน พร้อมส่งต่อแรงบันดาลใจขยายผลสู่เยาวชนคนรุ่นหลังและจิตอาสาให้สืบสานแนวปฏิบัติบริหารจัดการน้ำให้ยั่งยืนต่อไป
